MIT 3: OD 2014 ROKU ŻOŁNIERZE BRYGADY AZOW PRZEŚLADUJĄ CYWILÓW POSŁUGUJĄCYCH SIĘ JĘZYKIEM ROSYJSKIM NA OKUPOWANYCH TERENACH OBLASTI DONIECKIEJ I ŁUGAŃSKIEJ

Rocznica wyzwolenia Mariupola. Czerwiec 2017

Rocznica wyzwolenia Mariupola. Czerwiec 2021

Ukraina jest postkolonialnym terytorium, które przez wieki było przymusowo włączone do składu Imperium Rosyjskiego. Aby zunifikować ludność, władze Imperium Rosyjskiego niszczyły dziedzictwo kulturowe krajów, które okupowały, zakazywały narodowych języków i narzucały język rosyjski wszystkim, którzy zamieszkiwali ich terytoria.

Związek Radziecki, który przyszedł po Imperium Rosyjskim, kontynuował tę politykę ucisku narodów i ich tożsamości w celu ustanowienia własnych tyranicznych rządów. ZSRR niszczył narodowe elity, cenzurował kulturę i edukację, tworzył narracje wygodne wyłącznie dla siebie. W wyniku tego duża liczba ludzi na Ukrainie mówi po rosyjsku, co jest aktywnie wykorzystywane przez kremlowską propagandę.

Wojskowa inwazja w 2014 roku, a także agresja na pełną skalę w 2022 roku, były argumentowane “obroną praw rosyjskojęzycznego społeczeństwa Ukrainy”. Ten mit współgra z narracją kremlowskiej propagandy, że zachodnia część Ukrainy ma konflikt ze wschodnią częścią.

Znany amerykański historyk, profesor Uniwersytetu Yale Timothy Snyder, który specjalizuje się w historii Europy Wschodniej, w tym Ukrainy i Rosji, zauważył:

…język ukraiński doświadczył przez kilka stuleci prawdziwego ucisku, kiedy Imperium Rosyjskie zakazało nie tylko wydawania książek w tym języku, ale również jego używania zarówno w szkołach, jak i w życiu publicznym. Ponadto, język rosyjski pozostawał uprzywilejowanym językiem zarówno w Imperium Rosyjskim, jak i w ZSRR. W wyniku tego wiele pokoleń Ukraińców zostało zrusyfikowanych.

„Azow” jest ostatecznym dowodem sztucznego konfliktu na wschodnich terenach Ukrainy, który został zainicjowany przez rosyjskie służby specjalne w 2014 roku. Żołnierze „Azowa” pochodzą z różnych części Ukrainy. Dowódca brygady, Denys „Redis” Prokopenko, urodził się w Kijowie, szef sztabu, Bohdan „Tawr” Krotewicz, pochodzi z Krymu, a zastępca dowódcy brygady, Swiatosław „Kalina” Płamamar, to lwowianin. Wielu członków „Azowa” urodziło się we wschodnich regionach Ukrainy: w Mariupolu, Donbasie czy Charkowie. Dla wielu żołnierzy „Azowa” język rosyjski jest językiem ojczystym, ale w żaden sposób nie stoi to w sprzeczności z ich patriotyzmem, miłością do Ukrainy i poczuciem tożsamości. W 2014 roku to właśnie ci ludzie stali się trzonem do utworzenia „Azowa”, gdy rosyjska armia okupowała ich rodzinne miasta.