1/9
OTO SZCZEGÓŁOWA ANALIZA GŁÓWNYCH MITÓW NA TEMAT „AZOWA” ORAZ SZCZEGÓŁOWE UZASADNIENIA, KTÓRE JE OBALAJĄ.
Giorgi “Gio” Kuparashvili
Giorgi „Gio” Kuparaszwili
Bakhva Chikobava. 2015
Bachwa Czikobawa. 2015
Asan “Hasan” Isenadzhiev during his service in Azov. October, 2021
Asan „Hasan” Isenadżijew podczas swojej służby w „Azowie”. Październik, 2021.
Svitlana “Hratsiia” Vorova (right) and Oksana “Zhyva” Mamchur. Mariupol, February 24, 2022
Swietłana „Gracja” Worowa (po prawej) i Oksana „Żywa” Mamczur. Mariupol, 24 lutego 2022 roku.
"Lastivka" and Rina Reznik. 2023
„Łaskotka” i Rina Rieźnik. 2023
Oksana Bondarenko and Yaroslava Kashka. 2023
Oksana Bondarenko i Jarosława Kaszka. 2023
Elizabeth Servatynska. 2023
Elżbieta Serwatynska. 2023

MIT 1: ŻOŁNIERZE BRYGADY AZOW PODZIELAJĄ KSENOFOBICZNE, RASISTOWSKIE I SEKSISTOWSKIE POGLĄDY

W historii jednostki służyli w niej przedstawiciele różnych grup etnicznych i religijnych: Gruzini, Ormianie, Żydzi, Rosjanie, Białorusini, Tatarzy krymscy, Grecy. Gruzin Giorgi „Gio” Kuparaszwili, który odegrał kluczową rolę w stworzeniu „Azowa”, służył w jednostce przez 9 lat, w 2022 roku brał udział w obronie Mariupola, został poważnie ranny i ewakuowany helikopterem.
Giorgi „Gio” Kuparaszwili
Pułkownik Bachwa Czikobawa, oficer armii gruzińskiej, zginął podczas obrony Mariupola 19 marca 2022 roku. Bachwa Czikobawa był weteranem wojny rosyjsko-gruzińskiej i legendą Gruzińskich Sił Specjalnych. W 2014 roku przeprowadził się do Ukrainy i został instruktorem OSPW „Azow”. Przed pełnoskalową rosyjską inwazją 22 lutego 2022 roku, Bachwa wraz z grupą innych gruzińskich instruktorów przybył do Mariupola, aby dołączyć do swojego macierzystego oddziału w obliczu eskalacji wojskowej. Razem z niewielką grupą sierżantów ze Szkoły Dowódców Wojskowych, żołnierze „Azowa” i Gwardii Narodowej bronili miasta od strony północnej. Został postrzelony z bliskiej odległości z broni palnej, kiedy udał się na pomoc żołnierzom sąsiedniego oddziału, którzy próbowali wydostać się z operacyjnego okrążenia.
Bachwa Czikobawa. 2015
Ratownik medyczny „Azowa” Asan „Hasan” Isenadżijew – Tatar krymski, wyznawca islamu, znany ze swojego apelu do prezydenta Turcji Recepa Tayyipa Erdoğana z terenu zakładów „Azowstal” podczas ich oblężenia przez rosyjskie wojska.
Asan „Hasan” Isenadżijew podczas swojej służby w „Azowie”. Październik, 2021.
Mufti Zarządu Duchowego Muzułmanów Ukrainy „Umma” szejch Murat Sulejmanow nagrał apel w języku arabskim, w którym wezwał politycznych i religijnych liderów krajów muzułmańskich do wsparcia wymiany jeńców wojennych z „Azowa”, w szczególności muzułmanów.
Podczas obrony Azowstalu, żołnierz „Azowa” Michał, etniczny Grek, zwrócił się do greckiego parlamentu z prośbą o pomoc dla Ukrainy i obrońców Mariupola. Obecnie przebywa w rosyjskiej niewoli. Powiedział parlamentarzystom:
Mój dziadek walczył w II wojnie światowej przeciwko nazistom. Został ranny trzy razy. Urodziłem się w Mariupolu i biorę udział w obronie miasta przed rosyjskimi nazistami. Nie będę mówił o trudnościach, z jakimi się spotykamy, biorąc udział w obronie Ukrainy w szeregach pułku „Azow”. To mój obowiązek wobec mojego miasta, mój obowiązek jako mężczyzny i muszę mówić o katastrofalnych warunkach, w jakich znajduje się Mariupol.
Kobiety także służą w brygadzie „Azow”. Swietłana Worowa służy w „Azowie” od 2020 roku. Jej syn, żołnierz „Azowa”, zginął w walce w 2015 roku. Swietłana postanowiła, że powinna kontynuować misję swojego starszego syna. Brała udział w obronie Mariupola i spędziła 11 miesięcy w rosyjskiej niewoli.
Swietłana „Gracja” Worowa (po prawej) i Oksana „Żywa” Mamczur. Mariupol, 24 lutego 2022 roku.
W medycznej służbie „Azowa” służy również wiele kobiet (na przykład, ratownik medyczny o pseudonimie „Łaskotka” i szefowa działu łączności medycznego korpusu Rina Rieźnik), w służbie prasowej „Azowa” (na przykład, operator Oksana Bondarenko i fotograf Elżbieta Serwatynska) oraz w służbie rekrutacyjnej brygady (na przykład, szefowa służby rekrutacyjnej Jarosława Kaszka).
„Łaskotka” i Rina Rieźnik. 2023
Oksana Bondarenko i Jarosława Kaszka. 2023
Elżbieta Serwatynska. 2023
Podczas oblężenia Mariupola w 2022 roku 18 kobiet, które służyły w pułku „Azow”, zginęły w walce.